Küçük bir erkek çocuk annesine sordu;
"Niçin ağlıyorsun ?" "Çünkü ben kadınım" diye cevapladı annesi.
"Anlamadım !" dedi çocuk. Annesi çocuğunu kucaklayıp; "Ve hiç bir zaman
da anlayamayacaksın!" dedi.
Çocuk bu sefer babasına; "Baba, annem
niçin ağlıyor?" diye sordu.
Babanın cevabı; "Bütün kadınlar sebebsiz
ağlayabilen yapıdadır"
Küçük oğlan büyüdü, yetişkin adam oldu ve hâlâ
kadınların niçin ağladıklarını keşfedemedi. Nihayet öldükten sonra cennete gittiğinde
Allah'a sordu. "Allahım!" dedi "Kadınlar niçin bu kadar kolay
ağlayabiliyorlar?"
Allah dedi ki... "Ben kadınları ozel yarattım!...
Tüm yaşamın ağırlığını taşıyabilecek kuvvette olmasına rağmen başkalarına teselli verecek
kadar yumuşak omuzlar; doğumun acısına olduğu kadar doğurdukları evlatlarının nankörlüğüne
dayanabilecek iç kuvvetini verdim. Başkalarının kuvvetinin kalmadığında devam edecek azmi,
ailesinin hastalığında yorgunluğa papuç bıraktırmayacak kudreti verdim. Her türlü ağır şart
altında, ve hatta annelerini çok kötü incitseler de çocuklarını sevmek duygusallığını verdim. Bu
duygusallık her yaştaki çocuklarının yaralarını sarmalarına, sorunlarını dinleyip paylaşmalarına
yardım ediyor. Kocalarını tüm kusurlarıyla sevmek kuvvetini verdim. Onları erkeğin kalbini
korumaları için yarattım. Onlara iyi bir kocanın eşini asla incitmeyeceğini fakat bazen destek ve
kuvvetini deneyecek davranışlarda bulunacağını anlayacak duyarlı bir zeka verdim. Tek
zayıflık olarak kadınlara birer göz yaşı verdim. Tamamen kendilerinin sahip oldukları, ihtiyaçları
olduğunda kullanmak üzere.. İnsanlık için bir gözyaşı..." diye cevapladı.
Kadını güzel yapan şey ne saçı, ne vücudu, ne kendini ne şekilde taşıdığıdır. Kadını esas
güzel yapan sevgisini paylaşabilmesi, fedakarlığı, sorumluluğu, anlayışı, sadece bilgiye değil
aynı zamanda kalbe de yönelik aklıdır.....