SAAT 03.30'du. Adamın telefonu çalmaya başladı. Başını
gömdüğü yastıktan
binbir zorlukla kaldıran adam, yatak ucundaki telefona uzandı:
"Alo! Kimsiniz?"
"Benim oğlum, annen!"
"Anne of ya.. Bu saatte ne var MEVLA aşkına! Yarın ne kadar önemli
işlerim
olduğunu bir bilsen...."
"Şey oğlum.."
"Ne var anne, beni bu saatte uyandıracak kadar önemli ne var? Sabah
arasan
olmaz mıydı?"
Anne, oğlundan duyduğu bu kırıcı sözlerden dolayı, çok
üzülmüş ve çok
incinmişti. Ağlamaklı bir sesle şunları söyleyerek telefonu
kapattı:
"Bundan tam otuzbeş yıl önce, böyle bir gece yarısı saat tam
03.30'da sen de
beni uyandırmıştın! Doğum günün kutlu olsun evladım.."